منتشر شده توسط

تاریخ انتشار مقاله :

تاریخ بروزرسانی مقاله : 21-02-1404

تعداد کلمات : 1500

آدرس مقاله : لینک مقاله

تعریف و ساختار قرص کلر

تعریف و ساختار قرص کلر

تعریف کلی قرص کلر و کاربردهای آن

قرص کلر ماده‌ ای جامد و سفید رنگ است که حاوی ترکیبات کلردار فعال می ‌باشد. این ماده به طور گسترده در تصفیه آب آشامیدنی ، استخرهای شنا و سیستم ‌های تصفیه آب صنعتی مورد استفاده قرار می ‌گیرد. هدف اصلی از خرید قرص کلر و مصرف آن ،گندزدایی و حذف میکروارگانیسم‌ های بیماری ‌زا از آب است. علاوه بر این در صنایع کاغذ سازی ، نساجی و به عنوان سفید کننده نیز کاربرد دارد. قرص ‌های کلر در اندازه ‌ها و فرمولاسیون‌ های مختلف با توجه به نیاز و کاربرد خاص تولید می ‌شوند. محلول حاصل از انحلال قرص کلر در آب با از بین بردن باکتری ‌ها ، ویروس ‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها آب را برای مصرف ایمن می‌کند.

ترکیبات شیمیایی قرص کلر : اجزای اصلی و فرعی

ترکیب اصلی قرص‌ های کلر معمولا دی ‌کلرو ایزوسیانورات کلسیم Ca(OCl)₂ یا دی کلروسیانورات کلسیم یا تری کلرو ایزوسیانورات سدیم C₃Cl₃N₃NaO₃ یا تری کلر است. این ترکیبات به عنوان منابع کلر آزاد عمل می ‌کنند و خاصیت گندزدایی قرص را ایجاد می‌ کنند. بعضی قرص‌ ها حاوی مواد دیگر مانند پودرهای فله ‌ای کننده و پایدار کننده هستند که به منظور بهبود خصوصیات فیزیکی و افزایش طول عمر قرص به ترکیب اصلی اضافه می ‌شوند. این افزودنی ‌ها نقش کمکی در فرآیند گندزدایی ندارند. غلظت ترکیبات اصلی در قرص‌ ها متفاوت است و با توجه به کاربرد مورد نظر تعیین می ‌شود.

ساختار مولکولی قرص کلر و تأثیر آن بر عملکرد

ساختار مولکولی ترکیبات کلردار در قرص کلر به گونه ‌ای است که اتم کلر به راحتی آزاد می‌ شود و به عنوان یک اکسیدان قوی عمل می ‌کند. این اتم کلر با واکنش با میکروارگانیسم ‌ها دیواره سلولی آن‌ ها را تخریب و باعث مرگ آن‌ ها می ‌شود. پیوندهای شیمیایی در دی کلروسیانورات کلسیم و تری کلر به شکلی هستند که آزادسازی کلر را به آرامی و به طور کنترل شده انجام می ‌دهند. این ویژگی باعث طول عمر بیشتر قرص ‌ها و بهبود راندمان گندزدایی می ‌شود. همچنین ساختار مولکولی تأثیر مستقیمی بر میزان حل شدن قرص و سرعت گندزدایی دارد.

شماره ترکیب فعال اصلی ساختار مولکولی نوع پیوندها حلالیت در آب تأثیر بر عملکرد ضدعفونی
۱ تری کلرو ایزوسیانوریک اسید (TCCA) C₃Cl₃N₃O₃ کووالانسی و قطبی بالا آزادسازی آهسته و پایدار کلر
۲ دی کلرو ایزوسیانوریک اسید (DCCA) C₃Cl₂N₃O₃ کووالانسی و هیدروژنی متوسط آزادسازی سریع‌تر کلر نسبت به TCCA
۳ کلر آزاد (HOCl) در آب H–O–Cl کووالانسی قطبی بسیار بالا عامل اصلی میکروب‌کشی، بسیار فعال
۴ یون کلر (Cl⁻) Cl⁻ یونی کاملاً محلول باقی‌مانده غیرفعال بعد از واکنش
۵ ایزوسیانات‌ها –N=C=O دوگانه (π و σ) کم محلول نقش پایداری در قرص و کنترل pH
۶ مواد جانبی متصل به قرص متغیر (سدیم/بافر) یونی و واندروالس متناسب با فرمولاسیون کنترل سرعت حل شدن و pH محلول

مواد اولیه برای تولید قرص کلر

دی‌ک لرو ایزوسیانورات سدیم (NaDCC) و دی ‌کلرو ایزوسیانورات کلسیم (Ca(DCC)₂ ) ترکیبات کلردار اصلی در تولید قرص ‌های کلر هستند. این ترکیبات کلر فعال را تامین می‌ کنند و عامل اصلی گندزدایی محسوب می ‌شوند. علاوه بر این از مواد افزودنی مانند پودرهای فله‌ ای‌کننده (مثلا سلولز) برای بهبود خواص فیزیکی قرص و مواد پایدارکننده (مانند سیلیکا) برای افزایش عمر مفید و جلوگیری از تجزیه زودرس استفاده می ‌شود. برخی فرمولاسیون ‌ها مواد دیگری مانند روان ‌کننده ‌ها را نیز شامل می شوند.

روش‌ های تولید قرص کلر و فرایندهای صنعتی

تولید قرص کلر شامل مراحل مختلفی است. ابتدا مواد اولیه با دقت مخلوط می ‌شوند. سپس این مخلوط به وسیله دستگاه ‌های مخصوص به شکل قرص در می آید. فشار و دمای مناسب برای به دست آمدن قرصی با تراکم و ابعاد مشخص بکار می رود. پس از شکل ‌دهی ، قرص ‌ها خشک می ‌شوند تا رطوبت موجود از بین رود. در نهایت قرص‌ های تولید شده از نظر کیفیت و میزان کلر فعال آزمایش می ‌شوند و در صورت تایید کیفیت ، بسته ‌بندی و انبار می‌ گردند. کل فرآیند در محیط کنترل ‌شده و با رعایت موارد ایمنی اجرا می ‌شود.

نقش تثبیت‌ کننده‌ ها در ساختار قرص کلر

تثبیت کننده‌ ها نقش حیاتی در حفظ کیفیت و عملکرد قرص‌ های کلر دارند. این مواد از تجزیه ترکیبات کلردار فعال و کاهش محتوای کلر فعال در طول زمان جلوگیری می ‌کنند. سیلیکا ، مواد آلی خاص و برخی نمک‌ ها از جمله تثبیت‌ کننده ‌های معمول هستند. آن ‌ها با جذب رطوبت و جلوگیری از واکنش ‌های شیمیایی نامطلوب ساختار قرص را پایدار نگه داشته و مطمئن می ‌سازند که قرص‌ ها خواص گندزدایی خود را به مدت طولانی حفظ کنند.

نقش تثبیت کننده ها در ساختار قرص کلر

فرمولاسیون قرص کلر : تفاوت‌ ها و نکات تخصصی

فرمولاسیون قرص ‌های کلر بر اساس نوع ماده فعال ، غلظت آن و مواد افزودنی متفاوت است. قرص‌ های حاوی دی ‌کلرو ایزوسیانورات کلسیم آزادسازی آهسته ‌تر کلر را ارائه می ‌دهند و برای تصفیه مداوم آب مناسب ‌اند. تری‌ کلرو ایزوسیانورات سدیم آزادسازی سریع ‌تر کلر دارد و برای گندزدایی سریع ‌تر کاربرد دارد. مواد افزودنی مانند پایدارکننده‌ ها عمر مفید قرص را افزایش می ‌دهند. انتخاب فرمول مناسب به کاربرد خاص و نیاز به سرعت و مدت زمان گندزدایی بستگی دارد. کاربردهای خانگی اغلب از فرمولاسیون با آزادسازی آهسته ‌تر استفاده می ‌کنند درحالی که استخرهای شنا نیاز به آزادسازی سریع ‌تر کلر دارند.

ساختار فیزیکی قرص کلر : اندازه ، شکل و نحوه انحلال

قرص ‌های کلر در اندازه ‌ها و شکل ‌های مختلفی مانند قرص ، گرانول و پودر تولید می ‌شوند. اندازه و شکل قرص بر سرعت انحلال آن در آب اثر می ‌گذارد. قرص ‌های کوچک‌ تر سریع‌ تر حل می ‌شوند. تراکم قرص نیز در سرعت انحلال نقش دارد. قرص‌ های متراکم ‌تر ، آهسته ‌تر حل می‌ شوند. نحوه انحلال قرص ‌ها به عوامل مختلفی مانند دما و تلاطم آب بستگی دارد. قرص‌ های با سطح تماس بیشتر ، سریع ‌تر حل می ‌شوند. طراحی قرص ‌ها به گونه ‌ای است که انحلال یکنواخت و کامل را تضمین کند.

واکنش ‌های شیمیایی در هنگام حل شدن قرص کلر در آب

هنگام حل شدن قرص کلر در آب ماده فعال (مانند دی‌ کلرو ایزوسیانورات سدیم یا کلسیم) با آب واکنش داده و اسید هیپوکلرو (HOCl) و یون هیپوکلریت (OCl⁻) تولید می ‌کند. HOCl یک ضدعفونی کننده قوی است که به طور موثر میکروارگانیسم ‌ها را از بین می ‌برد. تعادل بین HOCl و OCl⁻ به PH آب بستگی دارد. در PH پایین غلظت HOCl بیشتر و در PH بالا غلظت OCl⁻ بیشتر است. HOClبه دلیل نفوذپذیری بالاتر قدرت ضدعفونی کنندگی بیشتری نسبت به OCl⁻ دارد. این واکنش ‌ها باعث آزادسازی کلر فعال می ‌شود که خاصیت ضدعفونی‌ کنندگی قرص کلر را ایجاد می ‌کند.

روش ‌های کنترل کیفیت در تولید قرص کلر

کنترل کیفیت در تولید قرص کلر از طریق آزمون ‌های مختلفی انجام می ‌شود. اندازه‌ گیری دقیق میزان کلر فعال موجود در قرص ‌ها مطابق با استانداردهای تعیین ‌شده از اهمیت بالایی برخوردار است. آزمون ‌های فیزیکی مانند بررسی اندازه ، شکل ، تراکم و سطح قرص ‌ها نیز انجام می ‌شود تا مطمئن شویم مشخصات فیزیکی در محدوده مجاز قرار دارند. رطوبت قرص‌ ها نیز اندازه ‌گیری و کنترل می‌ شود تا از پایداری آن‌ ها اطمینان حاصل شود. بررسی عمر مفید قرص ‌ها در شرایط ذخیره ‌سازی مختلف نیز بخشی از کنترل کیفیت است. این آزمون ‌ها باعث تولید قرص‌ های با کیفیت و عملکرد مطمئن می ‌شود.

تأثیر شرایط محیطی بر ساختار قرص کلر

دما و رطوبت محیط تأثیر زیادی بر پایداری و عملکرد قرص ‌های کلر دارند. رطوبت بالا باعث تجزیه ترکیبات کلردار فعال و کاهش محتوای کلر فعال می ‌شود. دماهای بالا نیز این فرآیند را تسریع می ‌کنند. بنابراین ذخیره‌ سازی در محیطی خشک و خنک با دمای متعادل برای حفظ کیفیت و عملکرد قرص‌ های کلر ضروری است. بسته ‌بندی مناسب نیز از تأثیر منفی شرایط محیطی جلوگیری می‌ کند.

قرص‌ های کلر و عملکرد آن ‌ها در محیط‌ های مختلف

به دلیل وجود مزایا و معایب قرص کلر ، عملکرد قرص ‌های کلر در محیط ‌های مختلف به ویژگی ‌های ساختاری آن‌ ها و شرایط محیط بستگی دارد. در آب با PH پایین کلر بیشتر به صورت اسید هیپوکلرو (HOCl) وجود دارد که قدرت گندزدایی بالاتری دارد. در آب با PH بالا یون هیپوکلریت (OCl⁻) غلظت بیشتری خواهد داشت. غلظت مواد آلی در آب نیز بر عملکرد قرص ‌های کلر تأثیر می ‌گذارد زیرا این مواد می ‌توانند با کلر واکنش داده و باعث کاهش قدرت گندزدایی آن شوند. دمای آب نیز سرعت انحلال و عملکرد قرص ‌ها را تأثیر می ‌گذارد.

انواع قرص ‌های کلر : تفاوت در ساختار و ترکیبات

قرص ‌های کلر بر اساس ماده فعال به دو نوع اصلی تقسیم می ‌شوند : قرص‌ های حاوی دی‌ کلرو ایزوسیانورات سدیم (NaDCC) و قرص ‌های حاوی دی‌ کلرو ایزوسیانورات کلسیم (Ca(DCC)₂). NaDCC آزادسازی سریع ‌تر کلر را فراهم می‌ کند و برای گندزدایی سریع مناسب است. Ca(DCC)₂ آزادسازی آهسته‌ تر و پایدارتری دارد و برای تصفیه مداوم آب کاربرد دارد. ساختار فیزیکی نیز می ‌تواند متفاوت باشد. قرص‌ های کوچک ‌تر سریع ‌تر حل می ‌شوند و قرص‌ های بزرگ‌ تر آزادسازی طولانی‌ مدت کلر را تضمین می‌ کنند. این تفاوت‌ ها در فرمولاسیون به کاربردهای ویژه هر نوع قرص منجر می ‌شود.

پایداری و عمر مفید قرص کلر : عواملی که بر آن تأثیر می ‌گذارند

عوامل متعددی بر پایداری و عمر مفید قرص‌ های کلر تاثیر می‌ گذارند. ترکیب شیمیایی قرص عامل اصلی تعیین کننده پایداری است. NaDCCنسبت به Ca(DCC)₂ حساسیت بیشتری به رطوبت دارد. شرایط نگهداری از جمله دما و رطوبت محیط نقش مهمی در حفظ پایداری دارند. ذخیره ‌سازی در مکان خشک و خنک با دمای ثابت عمر مفید قرص‌ ها را افزایش می ‌دهد. بسته‌ بندی مناسب نیز از تجزیه ترکیبات فعال و کاهش کیفیت جلوگیری می‌ کند. قرارگیری در معرض نور مستقیم خورشید نیز به تجزیه سریع‌ تر قرص‌ ها منجر می ‌شود.

مقالات مرتبط